Voor u een hond aanschaft is het belangrijk te weten dat het mogelijk is dat een hond last heeft of krijgt van een aandoening of ziekte. Hoewel het geen prettig onderwerp is, is het wel raadzaam hier bewust van te zijn. Honden kunnen, net als mensen, uiteenlopende ziekten onder de leden hebben. Sommige ziekten worden veroorzaakt door een virus-, bacterie- of schimmelinfectie, bij anderen kunnen erfelijke factoren een rol spelen. Veel aandoeningen als HD, OCD, epilepsie worden verdacht van het hebben van een erfelijke ondergrond die getriggerd wordt door omgevingsfactoren. De uiting van de ziekte is dan onder andere onderworpen aan de voeding, de beweging en de algemene gezondheid van de hond.

 

Ziekte
Bekende besmettelijke hondenziekten zijn parvo en de ziekte van Weil. Het is verstandig de hond daartegen in te enten. Houd bij vakanties of logeerpartijen in pensions rekening met de gevraagde inentingen. Een hond moet regelmatig gecontroleerd worden op wormen en teken. Teken zijn zichtbaar op de huid van de hond, wormen zijn zelden uitwendig zichtbaar. Bij een lintwormbesmetting kunt u “rijstkorrels” in de vacht rond de anus vinden. U wordt geadviseerd om uw volwassen hond vier keer per jaar te ontwormen. Kijk altijd of een hond goed in zijn vel zit; let op het gebit, de ogen, oren en vacht van de hond. Benader bij twijfel uw dierenarts.

 

Erfelijke aandoeningen
Honden kunnen last hebben van erfelijke aandoeningen. Veel erfelijke ziekten zijn rasgebonden: ze komen vooral voor bij een specifiek ras. Er zijn ook aangeboren afwijkingen die bij diverse hondenrassen voorkomen. Een bekende aandoening is heupdysplasie. Deze misvorming van de heup is deels erfelijk. Naarmate de hond ouder wordt komen er steeds meer pijnklachten. Heupdysplasie is niet te genezen, de pijn kan door behandeling wel verminderen. Behalve heupdysplasie zijn er nog andere aandoeningen met een erfelijke achtergrond. Een aantal voorkomende aandoeningen bij de Border Collie zijn hier omschreven.

 

 

Atopie
Atopie is een huidaandoening die bij veel honden (1 op 10) voorkomt. Atopie is te vergelijken met hooikoorts, waarbij de overgevoeligheid voor stoffen (inhalatie- en voedselallergenen) in de omgeving kan leiden tot allergische reacties. De honden kunnen prikkelbaar en moeilijk handelbaar zijn vanwege de chronische jeuk. De huid kan na verloop van tijd beschadigen als gevolg van het krabben en bijten. Meestal komt Atopie naar voren in de eerste drie levensjaren.

 

Epilepsie

Epilepsie vindt plaats als gevolg van abrupte, tijdelijke verstoringen van de elektrische activiteit van de hersencellen. Epilepsie wordt onderverdeeld in een primaire en een secundaire vorm. Primaire epilepsie vormt een groot probleem bij hondenrassen. Epilepsie komt voor in alle hondenrassen en bij enkele gevallen van epilepsie kan euthanasie noodzakelijk worden geacht

 

Osteochondritis dissecans

Osteochondritis dissecans (OCD) is een aandoening van het kraakbeen in gewrichten en groeischijven (epifysairschijven). De kraakbeenlaagjes van de gewrichten zijn bij deze aandoening minder glad en elastisch. Het kraakbeen en bot kunnen los komen te liggen van het gewrichtsoppervlak. Stukjes kraakbeen kunnen afbreken en het gewricht kan vaak moeizaam gestrekt en gebogen worden. Deze aandoening komt voornamelijk bij jonge honden van grote rassen voor. Symptomen treden op rond een leeftijd van 4 tot 8 maanden.

 

Heupdysplasie

Heupdysplasie (HD) is een afwijking aan het heupgewricht bij honden waarbij een afwijkende vorm (dysplasie) van het gewricht ontstaat. Deze aandoening is voor een deel erfelijk. De gewrichtsdelen passen niet goed in elkaar, waardoor er instabiliteit in het gestel en slijtage van het kraakbeen ontstaat. Deze aandoening komt bij zeer veel honden (met name grotere rassen) voor in meer of minder ernstige mate.

 

PRA

Progressieve retina atrofie (PRA) is een aandoening waarbij het netvlies verslechtert. De term progressieve retina atrofie omvat verschillende soorten van erfelijke oogaandoeningen van het netvlies, die zich uiten op verschillende leeftijden. Nachtblindheid is een van de eerste symptomen van PRA dat uiteindelijk kan leiden tot totale blindheid. Diverse PRA-vormen zijn in grote mate rasgebonden en zijn bij 110 rassen vastgesteld.

 

Cryptorchidie
Tijdens de ontwikkeling van een reu voor de geboorte migreren de testikels normaal gesproken vanuit de buik naar het scrotum. Bij Cryptorchidie zijn een of beide testikels van de hond niet ingedaald in het scrotum. Indien dit niet met 8 weken heeft plaatsgevonden, is er sprake van Cryptorchidide.